لغت نامه دهخدا غرنبیده. [ غ ُ رُم ْدَ / دِ ] ( ن مف / نف ) نعت مفعولی از غرنبیدن. بانگ و فریاد کرده. ( برهان قاطع ). رجوع به غرنبیدن شود.
