لغت نامه دهخدا ( غاضیة ) غاضیة. [ ی َ ] ( ع ص ) مؤنث غاض. ج، غَواض. سخت تاریک. لیلة غاضیة؛ شب تاریک. || نار غاضیة؛ آتش فروزان. ( از اضداد ). || ابل غاضیه، شتر غضاخوار. ( از منتهی الارب ).
