لغت نامه دهخدا عطاپذیر. [ ع َ پ َ ] ( نف مرکب ) عطاپذیرنده. قبول کننده دهش و بخشش: آنکه عطا و عطاپذیر مر او راست معدن فضل است و اصل بار خدائی.ناصرخسرو.