عذله

لغت نامه دهخدا

( عذلة ) عذلة. [ ع َ ذَ ل َ ] ( ع ص، اِ ) ج ِعاذل. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). رجوع به عاذل شود.
عذلة. [ ع ُ ذَ ل َ ] ( ع ص ) بسیار نکوهنده. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ). آنکه مردمان را بسیار ملامت کند. ( مهذب الاسماء ) ( تاج المصادر بیهقی ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
کس شعر
کس شعر
خنیاگر
خنیاگر
باسلیقه
باسلیقه
سعادت
سعادت