لغت نامه دهخدا طساء. [ طَ س َءْ ] ( ع مص ) ناگوارد شدن و دل گرفتن از روغن و چربش. || شرم داشتن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). یقال: طَسَاءَ فلان؛ اذا استحیی. ( منتهی الارب ).
