( طریحة ) طریحة. [ طَ ح َ ] ( ع ص ) گوشت بر آتش افکنده. ( نسخه ای خطی از مهذب الاسماء متعلق به کتابخانه مؤلف ). در یک نسخه دیگر خطی از مهذب الاسماء ( نیز متعلق به کتابخانه مؤلف ) این لفظ را طرائحة ضبط کرده، با همان معنی بالا. «طریحة، گوشت بریان به آتش است که به فارسی کباب آتشی نامند». ( فهرست مخزن الادویة ). ظاهراً این لفظ بدین معنی مولد باشد.
