طخاف

طخاف. [ طَ ] ( ع ص، اِ ) ابر تُنک بالارفته. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). ابر دور از زمین. ( مهذب الاسماء ). ابر بلند. ( منتخب اللغات ).
طخاف. [ طِ ] ( ع ص، اِ ) ابر تُنک که ازخلال آن آسمان دیده شود. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). ابر تُنک که آسمان ورای آن دیده شود. ( منتخب اللغات ).
طخاف. [طِ ] ( ع ص، اِ ) ج ِ طخفة. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

جمع طخفه است