طالب علمانه

لغت نامه دهخدا

طالب علمانه. [ ل ِ ب ِ ع ِ ن َ / ن ِ ] ( ص نسبی مرکب، ق مرکب ) طلاب. چون طالب علمان:
بسته زیر گلو از غالیه تحت الحنکی [ کبک ]
پیرهن دارد زین طالب علمانه یکی.منوچهری.