واژه ضراغم جمع کلمه ضرغام است که در اصل به معنی شیر بیشه یا شیر درنده در زبان فارسی به کار می‌رود. شیر درنده نمادی از قدرت، شجاعت و دلاوری در طبیعت است و حضور آن در ادبیات و متون کهن نشان‌دهنده احترام انسان‌ها به این ویژگی‌هاست. این واژه عمدتاً در متون ادبی و تاریخی برای توصیف حیوانات نیرومند و مسلط استفاده می‌شود.
در کاربرد مجازی و استعاری، ضرغام به مردی دلیر، شجاع و قوی گفته می‌شود. وقتی از جمع آن، یعنی ضراغم، استفاده می‌شود، منظور افرادی هستند که دارای ویژگی‌های شجاعت، قدرت و دلاوری بوده و در انجام کارهای مهم و دشوار از هیچ تلاشی دریغ نمی‌کنند. در ادبیات فارسی، شاعران و نویسندگان از این تعبیر برای ستایش قهرمانان و پهلوانان بهره می‌برده‌اند.
بنابراین، ضراغم هم معنای حقیقی دارد که به شیر درنده اشاره می‌کند و هم معنای مجازی که به انسان‌های شجاع و نیرومند نسبت داده می‌شود. این واژه بیانگر قدرت، شجاعت و صلابت است و در متون ادبی و تاریخی، هم به عنوان نماد حیوانی و هم به عنوان تمثیلی برای ویژگی‌های انسانی به کار رفته است.