لغت نامه دهخدا صیهور. [ ص َ ] ( ع اِ ) منبرمانندی که از گل سازند برای رخت خانه از مس و برنج و مانند آن. ( منتهی الارب ). شبه منبر من طین لمتاع البیت من صفر و نحوه. ( اقرب الموارد ).
