لغت نامه دهخدا صمکیک. [ ص َ م َ ] ( ع ص ) نادان شتاب شر. || مرد توانا ( و ) درشت. || درشت خوی. || لزج و سطبر از شیر و مانند آن. || احمق شتاب کار. ( منتهی الارب ). رجوع به صَمَکوک شود.صمکیک. [ ص َ م َ] ( اِخ ) موضعی است. ( منتهی الارب ) ( معجم البلدان ).
