واژه‌ی صاهة در متون کهن فارسی و برخی فرهنگ‌های لغت به‌عنوان یک اسم عربی‌ریشه ثبت شده است. معنای اصلی این واژه به فضای خالی و گودال بزرگ اشاره دارد. کاربرد این لغت در ادبیات فارسی بسیار نادر و محدود به متون خاص است. برای دستیابی به تعریف دقیق‌تر و اطلاعات جامع‌تر در مورد این واژه، باید به مدخل چاهک مراجعه نمود. در آنجا می‌توان جزئیات کامل‌تری از جمله ریشه‌شناسی، معادل‌های دیگر و نمونه‌های کاربردی را مشاهده کرد. این شیوه‌ی ارجاع‌دهی، کهن‌الگوی مستندسازی در تألیف کتب مرجع و فرهنگ‌های لغت است و نشان‌دهنده‌ی دقت نظر و انسجام محتوایی در تدوین این گونه آثار می‌باشد.