شکاویدن

لغت نامه دهخدا

شکاویدن. [ ش ِ دَ ] ( مص ) شکافتن. || نقب زدن. ( فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به شکافتن شود.

فرهنگ معین

(ش دَ ) (مص م. ) ۱ - شکافتن. ۲ - نقب زدن.

فرهنگ عمید

۱. شکافتن.
۲. کندن و کاویدن زمین، نقب زدن.

ویکی واژه

شکافتن.
نقب زدن.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال فنجان فال فنجان فال تماس فال تماس فال اوراکل فال اوراکل