لغت نامه دهخدا شوکک. [ ک َ ] ( اِ ) شنگرک، یعنی بادریسه. ( فرهنگ رشیدی ). بادریسه دوک و شولک نیز آمده وآن را شنگرک نیز خوانند. ( فرهنگ جهانگیری ). شوکل. بادریسه دوک. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به شنگرک شود.
