لغت نامه دهخدا شفلع. [ ش َ ف َل ْ ل َ ] ( ع ص ) بمعنی شعلع. درازبالای از مردم و جز آن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). و رجوع به شعلع و شعنلع شود.
