شطاحی. [ ش َطْ طا ]( حامص ) بیشرمی و گستاخی و بی ادبی و شوخی. ( ناظم الاطباء ). بیحیایی و شوخی. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). || بزبان آوردن سخنان خلاف شرع. ( ناظم الاطباء ). || شطحیات گفتن. ( از فرهنگ فارسی معین ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به شطح و شطحات و شطحیات شود.
