لغت نامه دهخدا
تو با شاخ و یالی بیفراز دست
به زه کن کمان را و بگشای شست.فردوسی.چو آمدش هنگام بگشاد شست
بر گور نر با سرینش ببست.فردوسی.زه و تیر بگرفت شادان به دست
چو شد غرقه پیکانش بگشاد شست.فردوسی.در دلم حسرت پیکان تو گردید گره
شست بگشای که در سینه نفس تیر شده ست.ظهوری ترشیزی ( از آنندراج ).
