لغت نامه دهخدا
شبکوکه. [ ش َ ک َ / ک ِ ] ( ص مرکب، اِ مرکب ) شبکو. شبکوک. شبکوکا. نوعی از گدایی باشد. ( برهان ). و رجوع به مترادفات کلمه شود.
شبکوکه. [ ش َ ک َ / ک ِ ] ( ص مرکب، اِ مرکب ) شبکو. شبکوک. شبکوکا. نوعی از گدایی باشد. ( برهان ). و رجوع به مترادفات کلمه شود.