لغت نامه دهخدا
سبهلل. [ س َ ب َ ل َ] ( ع ص ) جاء سبهللاً؛ بی سلاح و بی هیچ چیز دیگر آمد،یا متکبرانه و بی پروانه آید، یا آمد نه برای کار دنیا و نه برای کار آخرت. و منه الحدیث: لاکره ان اری احدکم سبهللاً، و یقال: هو یمشی سَبَهْلَلاً؛ یعنی بیهوده آمد و شد کرد. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
