لغت نامه دهخدا زبغبر. [ زِ ب َ ب َ ] ( ع اِ ) گیاهی خوشبو است و آن مرو کوچک برگ است. آنرا زبغر نیز گویند.( از متن اللغة ). رجوع به تذکره داود انطاکی شود.
