زاچه

لغت نامه دهخدا

زاچه. [ چ ِ ]( ص، اِ ) زن نوزائیده باشد. ( برهان قاطع ). زاجه. زاج. رجوع به فرهنگ شعوری، آنندراج، انجمن آرای ناصری و شرفنامه منیری و رجوع به زاچ در این لغت نامه شود.

فرهنگ فارسی

( صفت ) زنی که تازه زاییده ( تا ۷ روز ) زائو.
زاجه زاج