لغت نامه دهخدا رمداء. [ رَ ] ( ع ص ) چشم آشفته از درد یا آسیب. رَمِدة.( از اقرب الموارد ). رجوع به رَمِدة شود. || ( اِ ) شترمرغ. ( منتهی الارب ). نعامة. ( اقرب الموارد ). شترمرغ بدان جهت که خاکستری رنگ است. ( آنندراج ).
