لغت نامه دهخدا رصیص. [ رَ ] ( ع اِ ) بیضه ها یکی بر دیگری نهاده. || روی بند زنان که نزدیک بچشم باشد. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).
