لغت نامه دهخدا
رحرحان. [ رَ رَ ] ( اِخ ) کوهی است نزدیک عکاظ. ( از اقرب الموارد ). کوهی است نزدیک عکاظ و در آنجا میان بنی عامر جنگ واقع شده. ( منتهی الارب ). زمینی است نزدیک عکاظ و گویند در آن دو جنگ است، نخست بین بنی دارم و بنی عامربن ِ صعصعة، و دوم میان تمیم و بنی عامر. نابغة الجعدی گوید:
هلا سألت بیومی رحرحان و قد
ظن الهوازن ان العز قد زان.( از مجمع الامثال میدانی ).و رجوع به عقدالفرید ج 3 ص 356 و ج 6 ص 8 و 9 و 10 و 16و معجم البلدان ج 4 شود.
