معنای اصلی و لغوی: کلمه ربایب جمع «ربیبة» است که در زبان عربی به معنای دایه، پرستار کودک یا کسی است که از کودکی مراقبت و نگهداری می‌کند. این واژه به افرادی اطلاق می‌شود که نقش نگهداری، مراقبت و پرورش کودک را بر عهده دارند، به ویژه زمانی که این کودک از والدین خود دور است یا به دلایلی نیاز به مراقبت ویژه دارد.
معنی و کاربرد دیگر: ربایب گاهی به معنای کسانی که پرورش یافته‌اند و تربیت شده‌اند نیز به کار می‌رود. این مفهوم گسترده‌تر شامل افرادی می‌شود که تحت تربیت و آموزش کسی قرار گرفته‌اند و به نوعی فرزندخوانده یا پرورش‌یافته محسوب می‌شوند، حتی اگر نسبت خونی نداشته باشند. بنابراین این واژه به کسانی گفته می‌شود که در خانه‌ای بزرگ شده‌اند و تحت مراقبت و تربیت خانواده‌ای غیر از خانواده اصلی خود قرار گرفته‌اند.
