راضی قزوینی

لغت نامه دهخدا

راضی قزوینی. [ ی ِ ق َزْ ] ( اِخ ) سید راضی قزوینی. فرزند سید صالح بن مهدی بن رضا حسینی قزوینی نجفی. که با پدرش ساکن بغداد بود و خود پیش از پدر پیرش بسال 1287 هَ. ق. در مسافرت تبریز در آن شهر درگذشت. او از شعرای مشهور عصر خود بود. برخی از اشعار او در «المجموع الرائق » تألیف محمد صادق آل بحرالعلوم دیده شد. آثار او در مجموعه ها پراکنده بود، شیخ محمدبن شیخ طاهر سماوی دانشمند معاصر آن را گرد آورده و در دوبخش ( تخمیسات - قصاید ) تدوین کرده و دیباچه مفصلی بر آن نگاشته است. ( از الذریعة ج 9 قسم دوم ص 348 ).

فرهنگ فارسی

سید راضی قزوینی. فرزند سید صالح بن مهدی بن رضا حسینی قزوینی. که با پدرش ساکن بغداد بود و خود پیش پدر پیرش بسال ۱۲۸۷ ق در مسافرت تبریز در آن شهر درگذشت. او از شعرای عصر خود بود برخی از اشعار او در المجموع الرائق تالیف محمد صادق آل بحر العلوم دیده شد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
رویت یعنی چه؟
رویت یعنی چه؟
چیره یعنی چه؟
چیره یعنی چه؟
فال امروز
فال امروز