ذرءه

لغت نامه دهخدا

( ذرءة ) ذرءة. [ ذُ ءَ ] ( ع اِ ) پیری. یا اوّل سپیدی موی که در مقدّم سر ظاهر شود.
ذرءة. [ ذِ ءَ ] ( ع اِ ) کلمه ای است که عرب بدان میش را برای دوشیدن خواند، و گویند: ذِرءَ ذِرءَ، مبنیا علی الفتح.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال احساس فال احساس فال زندگی فال زندگی فال فرشتگان فال فرشتگان فال شیخ بهایی فال شیخ بهایی