لغت نامه دهخدا دهاس. [ دَ ] ( ع ص، اِ ) جای نرم که نه ریگ باشد و نه خاک. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || زن کلان سرین. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).دهاس. [ دَهَْ ها ] ( ع ص ) نرم خوی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
