لغت نامه دهخدا دریب. [ دُ رَ ] ( اِخ ) ابن عیسی بن حسین خواجی، از امیران صبیا در یمن. متوفی 1003 هَ. ق. رجوع به الاعلام زرکلی ج 3 ص 16 و العقیق الیمانی شود.
