خیصاء

لغت نامه دهخدا

خیصاء. [ خ َ ] ( ع ص ) مؤنث اخیص. || زن کلان و ضعیف. || بزی که یک شاخ وی راست استاده و شاخ دیگر بسرش چسبیده باشد. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ).
- عنز خیصاء؛ ماده بز یک شاخ. ( منتهی الارب ).
|| زنی که یک چشم وی خرد و دیگری کلان باشد. || عطیه اندک. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ). ج، خیص.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ماهجونگ فال ماهجونگ فال نوستراداموس فال نوستراداموس فال کارت فال کارت فال حافظ فال حافظ