( خربصة ) خربصة. [ خ َ ب َ ص َ ] ( ع ص، اِ ) زن جوان و پرگوشت. ج، خَرابِص. || ( مص ) افتادن شتران و گوسپندان در چریدن و خوب چریدن آنها. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || مال را گرفتن و بردن. || تمییز دادن بعض اشیاء را از بعض دیگر. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ).
