خانه ٔ گور

لغت نامه دهخدا

خانه گور. [ ن َ / ن ِ ی ِ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) قبر. مدفن. گور:
کشته عشق را فنا مظهر جلوه بقاست
خانه ٔگور بهر مرد آئینه جهان نماست.شوکت ( از آنندراج ).- امثال:
خانه گور و چراغ؛ کنایه از خرج بیموقع نمودن است چه در خانه گور چراغ سوختن فایده معتدبه نمی بخشد. ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

قبر مدفن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
انکار کردن
انکار کردن
مابه التفاوت
مابه التفاوت
پوزیشن
پوزیشن
با دقت
با دقت