خادم الطلبه، به صورت [دِ مُطْ طُلَـ]،واژه‌ای عربی و از اصطلاحات مرکب در حوزه‌ی آموزش و فرهنگ است. این عنوان، اشاره به فردی دارد که به تعلیم و تربیت دانش‌آموزان و طالبان علم اشتغال دارد. نقش‌هایی چون معلمی، ادیبی و تدریس در مراکز علمی، از وظایف اصلی دارنده‌ی این لقب به شمار می‌رود. در منابع کهن لغت و فرهنگ‌نامه‌ها، از جمله آنندراج، این واژه به‌عنوان مترادفی برای معلم و مدرس به کار رفته و بر جایگاه رفیع معلمان در فرآیند تعلیم و تربیت دلالت دارد. کاربرد این اصطلاح، بیانگر اهمیت و احترام عمیق به کسانی است که عهده‌دار آموزش و پرورش نسل‌ها بوده‌اند. در مجموع، خادم الطلبه نمادی از خدمت‌گزاری در راه دانش و معرفت است و در طول تاریخ، حامل رسالت سنگین انتقال دانش و تربیت اندیشمندان و فرهیختگان جامعه بوده است. حفظ و توجه به چنین واژه‌هایی، پاس‌داشتی است بر پیشینه‌ی غنی آموزشی و فرهنگی.