حب الایارج

لغت نامه دهخدا

حب الایارج. [ ح َب ْ بُل ْ اَ رِ ] ( ع اِ مرکب ) داود ضریر انطاکی در تذکره گوید: ینسب الی ابن ماسوا ( شاید: ماسویه ) و لم یثبت. ینفع من امراض الدماغ الباردة خصوصاً عن البلغم و یحد البصر و ینقی المعدة. و صنعته: ایارج فیقرا، سته. اهلیلج اصفر، خمسة. تربد، اربعة. انیسون، ملح هندی، من کل اثنان و نصف. غاریقون، اثنان. شحم حنظل، واحد.و یقوی فی الصفراویین بسقمونیا. قیل ان قوّته تبقی الی سنتین و حدّ الشربة منه الی مثقال. رجوع به حب الایارج در تحفه حکیم مؤمن باب دوم از قسم دوم شود.