لغت نامه دهخدا
تو آن مبین که چو زنبور جامه ام عسلی است
که من ز بدو ازل باز بسته زنارم.سلمان ساوجی ( ازبهار عجم ) ( آنندراج ).و در برهان ذیل کلمه عسلی آرد: عسلی پارچه زردی باشد که یهودان بجهت امتیاز بر دوش جامه خود بدوزند و بعضی جامه ای را گویند که مخصوص گبران است و رنگی را نیز گویند که بیشتر فقیران هند و گبران بدان رنگ جامه پوشند. ( برهان ): پس بفرمود [ متوکل عباسی ] تا اهل ذمت را غیار برنهند و عسلی دارند جهود و ترسا. ( مجمل التواریخ والقصص ص 361 از حاشیه برهان چ معین ). رجوع به عسلی شود.
