لغت نامه دهخدا جاذ. [ جاذذ ] ( ع ص ) شتاب کننده. || از بیخ برنده. || شکننده. || پاره کننده. ( منتهی الارب ).جأذ. [ ج َءْ ذْ ] ( ع مص ) بر دهان خوردن آب و مانند آنرا. ( منتهی الارب ).
