لغت نامه دهخدا ثناگستردن. [ ث َ گ ُ ت َ دَ ] ( مص مرکب ) مدح گفتن: تا سزا باشد ثناگستردن آل رسول بنده در عالم بنام تو ثناگستر سزد.سوزنی.
