لغت نامه دهخدا
تیپاتیپ. ( ص مرکب، ق مرکب ) سخت تیپ؛ یعنی پیوسته به یکدیگر. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ): تیپاتیپ مردم نشسته بودند. تیپاتیپ سرباز ایستاده بود. ( یادداشت ایضاً ). رجوع به تیپ شود.
تیپاتیپ. ( ص مرکب، ق مرکب ) سخت تیپ؛ یعنی پیوسته به یکدیگر. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ): تیپاتیپ مردم نشسته بودند. تیپاتیپ سرباز ایستاده بود. ( یادداشت ایضاً ). رجوع به تیپ شود.
سخت تیپ یعنی پیوسته به یکدیگر
