تمیش که در لغت‌نامه‌ها به صورت ضبط شده، یک ترکیب اسمی است که ظاهراً در متون تخصصی یا منطقه‌ای خاصی کاربرد داشته و نیازمند ارجاع به منابع مرجع جهت تعریف دقیق‌تر است. بر اساس ارجاع ارائه شده به کتاب جنگل شناسی ساعی، این اصطلاح احتمالاً به یکی از مفاهیم مرتبط با دانش جنگل‌شناسی اشاره دارد. در زبان فارسی معیار، اگرچه این واژه رایج نیست، اما با توجه به ساختار صوتی و زمینۀ ذکر شده، می‌توان آن را با مفاهیمی چون جنگل انبوه، بخش متراکم درختان، یا شاید یک گونه گیاهی خاص در اکوسیستم‌های جنگلی مرتبط دانست. تبیین کامل این اصطلاح منوط به مطالعه متن مرجع مذکور است.
در حوزۀ تخصصی جنگل‌شناسی، اصطلاحات دقیقی برای توصیف ساختار، تراکم و ترکیب گونه‌های گیاهی مورد استفاده قرار می‌گیرد. اگر تمیش اشاره به یک وضعیت خاصی از جنگل داشته باشد، می‌تواند بیانگر تراکم بیش از حد درختان باشد که بر رشد و سلامت کلی اکوسیستم تأثیرگذار است. این وضعیت می‌تواند منجر به رقابت شدیدتر برای جذب نور، آب و مواد مغذی شود و در نهایت، کاهش کیفیت چوب و افزایش آسیب‌پذیری در برابر آفات و بیماری‌ها را به دنبال داشته باشد. بنابراین، در مدیریت جنگل، شناسایی و مدیریت مناطقی که این ویژگی در آن‌ها غالب است، اهمیت حیاتی دارد.
