تفویج

لغت نامه دهخدا

تفویج. [ ت َ ] ( ع مص ) سرد و خنک گردانیدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). تبرید. ( اقرب الموارد ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال کارت فال کارت فال نوستراداموس فال نوستراداموس فال ارمنی فال ارمنی فال درخت فال درخت