معنی تخاطو | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

تخاطؤ. [ ت َ طُءْ ] ( ع مص ) اًخطاء. ( تاج العروس ) ( شرح قاموس ترکی ) ( صحاح جوهری ) ( اقرب الموارد ) ( قطر المحیط ). به خطا افکندن. ( شرح قاموس ترکی ) ( المنجد ). || تخاطؤ نبل؛ تجاوز تیر از چیزی. ( صحاح جوهری ) ( تاج العروس ) ( اقرب الموارد ):
الا اَبلغا خُلتی جابراً
بان خلیلک لم یُقتل ِ
تخاطأت ِ النبل اَحشأه ُ
و اُخّر یومی فلم یعجل.( صحاح جوهری ).|| تخطؤ. ( منتهی الارب ) ( المنجد ). خطا کردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). || از خویشتن نمودن که من بر خطاام و بر خطا نباشی. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ).