برپاشیدن

لغت نامه دهخدا

برپاشیدن. [ ب َ دَ ] ( مص مرکب ) پاشیدن:
گر سرکه چکاندت کسی بر ریش
برپاش تو بر جراحتش پلپل.ناصرخسرو.رجوع به پاشیدن شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
همچنین
همچنین
نحوه
نحوه
چیست
چیست
گرایش
گرایش