لغت نامه دهخدا برپاشیدن. [ ب َ دَ ] ( مص مرکب ) پاشیدن: گر سرکه چکاندت کسی بر ریش برپاش تو بر جراحتش پلپل.ناصرخسرو.رجوع به پاشیدن شود.