بدویه

لغت نامه دهخدا

( بدویة ) بدویة. [ ب َ دَ وی ی َ ] ( ع ص نسبی ) مؤنث بَدْوی و بَدَوی. ( از المنجد ). ج، بدویات: و تتخذهما النساء البدویات «امات » لقلائدهن. ( نقودالعربیة ص 95 ).