لغت نامه دهخدا بافنگ. [ ف َ ] ( اِ ) بافنک. یک قسم جانور چارپا که خز نیز گویند. ( از ناظم الاطباء ). نوعی از سمور و سنجاب. ( آنندراج ) جانوری است که زرداوه گویند و از پوست آن پوستین لطیف درست میکنند و شبیه سمور است. ( فرهنگ شعوری ج 1 ورق 174 ).
