لغت نامه دهخدا بادروزبویه. [ ی َ / ی ِ ] ( اِ مرکب ) گیاهیست که بوی ترنج میدهد و برگهایش شکافته میباشد. ( ناظم الاطباء ). || نوعی علفی است طبی تلخ. بقلةالملک. شیطرج. شاه تره. ( فرهنگ دمزن ). بادروج بویه.
