ایفده

لغت نامه دهخدا

ایفده. [ ف َ دَ / دِ ] ( ص ) سبکسار و بیهوده گوی. ( جهانگیری ) ( برهان ). سبکسار و بیهوده گوی. لاف زن. ( از ناظم الاطباء ). رجوع به ایغده شود.
- ایفده سری؛ سبکساری:
این ایفده سری چه بکار آید ای فتی
دریاب دانش این سخن بیهده مگوی.رودکی.