ایریجین

کلمه‌ی «ایریجین» به نام یک امیر و سردار مغول و حاکم دیاربکر اشاره دارد. او پدرزن سلطان الجایتو بوده و در تاریخ مغول به عنوان یکی از فرماندهان و سیاست‌مداران شناخته می‌شود. در سال ۷۱۹ ه‍.ق، ایریجین همراه با برخی امرای دیگر علیه سلطان ابوسعید بهادرخان قیام کرده و در جنگی که در نزدیکی شهر میانه روی داد، شکست خورد و کشته شد. تحقیقات تاریخی نشان می‌دهد که نام «ایریجین» در منابع چینی به صورت ای-لین-چین و در منابع تبتی به صورت رین-چن ثبت شده است. این واژه بیشتر در متون تاریخی و دائرةالمعارف‌های فارسی برای شناخت شخصیت‌ها و رویدادهای مغول در خاورمیانه و ایران به کار رفته است.

لغت نامه دهخدا

ایریجین. ( اِخ ) رجوع به ایرنجین شود.