لغت نامه دهخدا ( اعتوبة ) اعتوبة. [ اُ ب َ ] ( ع اِ ) آنچه بدان عتاب کنند، یقال: «بینهم اعتوبة یتعاتبون بها». ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
