اسؤق

لغت نامه دهخدا

اسؤق. [ اَ ءُ ] ( ع اِ ) ج ِ ساق. ( منتهی الارب ).
اسوق. [ اَ وَ ] ( ع ص ) درازساق. ( منتهی الارب ) ( مهذب الاسماء ). || مرد خوب و نیکو ساق. ( منتهی الارب ). || نیکو. ( مهذب الاسماء ). مؤنث: سَوْقاء. ( منتهی الارب ) ( مهذب الاسماء ). ج، سوق. ( مهذب الاسماء ).

گزارش محتوای نامناسب